Aşırı Duygusal

Bu bendeki hiçbir kalıba sığmayan aşırı duygusallık
Seven yüreklerin atışına
Bir köpeciğin hüzünlü bakışına
Hazırım her an volkan gibi patlayıp ağlamaya

Tutkunluğum şiire hastalık alameti
Yazarım, okurum duygulanırım gözlerim dolar
İçim daralır, sesim karalır
Ruh halim babamdan kalan miras bana
Bazen beni izleyişini yakalardım
Gözleri sis perdelerinin arkasında,
Kirpiklerinde yaşlar parlardı.

Enstrümanların bastığı notalar, müzik
Boğazımda hıçkırıktır kutsal kitapların ilahileri
Trenlerin ahlar, oflarla garlardan çıkışı
Vagonlar dolusu ayrılıklar, yalnızlıklar
Solgun yüzlerde dertler, kederler, kahırlar
Çelik raylara dökülen sessiz ağıtlar, beddualar, dualar
Beynimi uyuşturan duygu patlamaları
Kayboluyorum garların kasvetli salonlarında
Benim için çarpan bir kalp arıyorum.
Acısı süzülüyor yanaklarımdan

Gece ve yokluğun uykularda
Tavanda tahtaları sayıyorum
Sağ yanım boş, sol yanım boş
Orta da ben kendimleyim.

Dinmez ER / Çeşme / 2015. 05. 30 /